Priorytety finansowego minimalisty

Przeglądając Internet, możesz natrafić na multum stron dotyczących zażądania finansami. W moich wpisach nie chcę powielać informacji, które już zostały opisane w sposób dogłębny i wyczerpujący. Skoncentruję się na przedstawieniu Ci, w jaki sposób ja sobie układam w głowie wszystkie te informacje i jak staram się je połączyć z filozofią minimalizmu. W tym dziale będę często odsyłał Cię do odpowiednich artykułów na innych stronach. Sam korzystam głównie z portalu jakoszczedzacpieniadze.pl. Uważam, że Michał bardzo dobrze opisuje wszystkie aspekty tego obszaru życia. Polecam Ci też jego książkę Finansowy Ninja, która jest bardzo przydatna dla osób, które chcą wprowadzić w swoje domowe finanse ład i porządek. Pierwszy wpis w tym dziale będzie krótki i treściwy. Czyli zaczynamy od rzeczy najważniejszych:

Jak napisałem we wstępie do tego działu, nadrzędnym priorytetem dla minimalisty jest finansowa niezależność. Od czego by tu zacząć? Opowiem Ci to na moim przykładzie. Moją pracę zarobkową rozpocząłem prawie 10 lat temu. Dopiero od paru lat mogę powiedzieć, że zarabiam na tyle, że mogę dużą część moich pieniędzy odkładać i przeznaczać na inwestycje, które mają mnie doprowadzić do stanu, w którym nie będę musiał pracować na etacie. Uważam, że będąc bardzo wytrwałym w dążeniu do mojego celu, a taki jestem, na pewno go osiągnę. Jestem w tej komfortowej sytuacji, że bardzo lubię pracę, którą wykonuję. Jest interesująca i daje mi dużo satysfakcji. Niestety życie jest krótkie i uważam, jako minimalista, że poświęcanie ośmiu godzin na pracę w ciągu dnia to zdecydowanie za dużo. Lubię też jazdę na rowerze, ale czy musząc pedałować codziennie po 8 godzin, sprawiałoby mi to taką samą radość, jak kiedyś? Nie sądzę. Uważam ponadto, że należy rozwijać się równolegle w kilku dziedzinach życia. Praca etatowa temu nie sprzyja, a wręcz może bardzo w tym przeszkadzać. Jakie więc wyznaczyłem sobie cele na początku mojej kariery zawodowej?

1. Spłata długów;
2. Budowa poduszki finansowej;
3. Budowa oszczędności na inwestycje.

W paru poniższych akapitach opiszę po kolej poszczególne cele oraz ich realizację.

Możesz się zastanawiać, jak osoba dobrze zorganizowana i finansowo inteligentna mogła doprowadzać do stanu, w którym miała długi. Otóż ja sam nigdy nie miałem żadnych zobowiązań wobec banków lub osób trzecich, niestety w okolicach 2002 roku członkowie mojej rodziny prowadząc działalność gospodarczą popadli w długi. Małą firmę, którą prowadzili od blisko 40 lat, byli zmuszeni zlikwidować i w celu uregulowania zobowiązań wobec pracowników zdecydowali się na pożyczenie pieniędzy od banków. Z perspektywy czasu oceniam, że wiele rzeczy mogli zrobić inaczej, ale to już temat na odrębne rozważania. Pomoc w spłacie tych zobowiązań stała się dla mnie sprawą priorytetową. W ciągu kilku lat wspólnymi siłami uporaliśmy się z długami. Z tego wydarzenia wyciągnąłem dwa bardzo ważne wnioski. Po pierwsze: nigdy nie brać pożyczek. Płacisz tylko i wyłącznie zarobionymi przez siebie pieniędzmi. Myślę, że jedyny wyjątek od tej reguły może stanowić kredyt hipoteczny na 50% wartości nieruchomości płatny w maksymalnie 10 do 15 lat. Ja sam takiego nie posiadam, ale za niedługo kończy mi się okres opłacalności wynajmowanego przeze mnie mieszkania (o tym w osobnym poście), także kwestia tego kredytu do mnie wróci. Drugi wniosek jest taki, że budowa poduszki finansowej jest pierwszorzędną sprawą dla osoby finansowo inteligentnej. Nie jest tu ważne, czy jest to osoba pracująca na etacie, czy prowadząca własną działalności gospodarczą. Nigdy nie wiemy, co może nas spotkać i nie można dopuścić do sytuacji, że zostajemy bez grosza przy duszy.

Zebranie wystarczającej sumy pieniędzy do tego, aby móc się utrzymać w momencie, gdybym stracił moje główne źródło dochodu, zajęło mi około 18 miesięcy. W tym czasie dzięki dobrej organizacji moich finansów byłem w stanie oszczędzać około 50% mojego wynagrodzenia. Utworzyłem poduszkę finansową, która gwarantuje mi przeżycie od około 14 do 18 miesięcy bez jakichkolwiek zewnętrznych wpływów pieniędzy. Zapewnienie sobie takiej gwarancji leży w Twoim interesie. Przede wszystkim da Ci to dobre samopoczucie. Wiedząc, że możesz sobie pozwolić na utratę pracy, zupełnie inaczej podchodzisz do różnych kwestii. Nie jesteś uzależniony od swojego pracodawcy. Twój umysł nie jest tak bardzo zaprzątnięty myślami o tym, co się stanie, gdy pozostaniesz bez pracy. Ja utworzyłem moją poduszkę z myślą o tym, że w momencie utraty mojej obecnej pracy nie planuję poszukiwania następnej, dlatego właśnie musi mi ona wystarczyć na tak długo. Ty jednak możesz ją utworzyć np. na 3, 6, 12 miesięcy. Wszystko zależy od indywidualnych potrzeb. Traktuj te pieniądze, jakby ich nie było. Ja mam je ulokowane na kilku lokatach bankowych, tak aby dla mnie pracowały. Mam nadzieję z nich nigdy nie skorzystać.

Po spłaceniu długów oraz utworzeniu poduszki finansowej mogłem się zająć zbieraniem kapitału na inwestycje. Tak, jak przy budowie poduszki, co miesiąc odkładam 50% moich przychodów z wynagrodzenia na etacie oraz dodatkowo wszystkie inne zyski, które wypracuję (prace dodatkowe, sprzedaż dóbr, promocje bankowe, inwestycje giełdowe, zakłady bukmacherskie). Mam zamiar zainwestować w rynek nieruchomości i zająć się wynajmowaniem domów oraz mieszkań. Jestem w tej komfortowej sytuacji, że już posiadam jeden dom, który wymaga jednak, aby go przystosować pod wynajem. Obecnie wszystkie moje oszczędności idą na ten cel. Gdybym jednak go nie posiadał, to skoncentrowałbym moje działania w kierunku podnajmu mieszkań. Taka forma wynajmu jest mało rozpowszechniona w Polsce, a daje bardzo duże możliwości zarobku. Oczywiście należy być zawsze uważnym i przygotowanym (czyt. posiadać uzbierany kapitał), by móc dokonywać inwestycji, gdy nadarzy się ku temu dobra okazja.

W tych paru akapitach chciałem Ci przybliżyć, jakie kroki powziąłem w ostatniej dekadzie, by osiągnąć moją niezależność finansową. Zdaję sobie sprawę, że jest wiele osób, które wykorzystałyby ten czas lepiej i dzięki swoim talentom mogłyby osiągnąć te cele o wiele szybciej. Ja jednak mam jedną cechę, która daje mi możliwość osiągnięcia w dłuższym czasie w zasadzie wszystkiego, o czym sobie zamarzę. Jest to wytrwałość i konsekwencja w dążeniu do celu. Dzięki temu patrzę w przyszłość z optymizmem i widzę ją w jasnych barwach. Uważam, że takimi cechami powinien się charakteryzować minimalista.