Nie bój się zmiany na lepsze

Ciągłe doskonalenie ciała i umysłu jest częścią mojego minimalizmu. Pragnę u kresu życia móc powiedzieć, że jestem najlepszą wersją siebie i że zrobiłem wszystko, co w mojej mocy, by osiągnąć doskonałość. Moją receptą na ciągły rozwój osobisty jest wprowadzanie do życia zmian i tym samym wychodzenie poza moją własną strefę komfortu. Do napisania tego posta skłoniła mnie ważna decyzja, jaką podjąłem w ostatnich dniach, a która dotyczy mojej kariery zawodowej. Już po raz trzeci w ciągu 10 lat zdecydowałem się porzucić dobrze płatną i satysfakcjonującą pracę na rzecz nowej, która mam nadzieję będzie jeszcze lepsza. Jestem pełen obaw i nie wiem, czy ta decyzja będzie trafna, ale mając w pamięci słowa amerykańskiej matematyk Grace Murray Hopper, podejmuję nowe wyzwanie.

Stojący w porcie statek jest bezpieczny, ale statków nie buduje się po to aby stały w portach.

Gdy z perspektywy lat spoglądam na początki mojej kariery zawodowej, to uzmysławiam sobie, że los był dla mnie życzliwy. Kierunek studiów, który podjąłem, dobrze wpisał się w obszar moich zainteresowań. Już w trakcie nauki znalazłem ciekawą pracę w biurze inżynierskim w moim mieście rodzinnym. W zasadzie mógłbym pracować w tym miejscu aż do emerytury. Wynagrodzenie wystarczało mi spokojnie do pokrycia kosztów życia, a w przyszłości do zapewnienia dobrego bytu mojej rodzinie. Nie ukrywam jednak, że zawsze byłem ambitny i mierzyłem wysoko. Po kilku latach otrzymałem propozycję pracy w większym mieście. Nie wahałem się długo i podjąłem wyzwanie mimo tego, że wiązało się to z dużą zmianą. Po przeprowadzce przez kilka lat rozwijałem umiejętności i poszerzałem doświadczenie u nowego pracodawcy w tej samej branży. W tamtym okresie nawiązałem wiele przydatnych znajomości zarówno z Polakami, jak i obcokrajowcami. Po prawie trzech latach zostałem zwerbowany do nowo powstającego biura zagranicznej firmy, która wchodziła na polski rynek. Wiązało się to ze zmianą branży, ale nie specjalizacji. Aż do dzisiaj jestem jednym z jej najbardziej doświadczonych inżynierów. Kilka tygodni temu skontaktowała się ze mną konkurencyjna firma z korzystniejszą ofertą pracy. W końcu doszliśmy do dzisiaj, gdy jestem już po podjęciu decyzji o odejściu z dotychczasowej firmy. Na razie jestem z tej decyzji usatysfakcjonowany. Uważam, że w nowym miejscu będę miał większe możliwości rozwoju. Bardzo ważnym jest także fakt znaczącego podwyższenia wynagrodzenia. Dzięki temu w szybszym tempie będę mógł budować mój portfel nieruchomości na wynajem, co finalnie ma mnie doprowadzić do osiągnięcia niezależności finansowej za 10 lat, czyli w wieku 45 lat. W ciągu 10 lat byłem w stanie o 500% podwyższyć moje zarobki. Doprowadziłem do tego stanu rzeczy poprzez mądrą pracę i konsekwencję w dążeniu do celu. Celowo użyłem tutaj słowa mądrą, a nie ciężką, ponieważ nie sztuką jest siedzieć w pracy niezliczone ilości nadgodzin i przepracowywać się. Sztuką jest zarządzać swoim czasem rozsądnie tak, aby praca była jak najbardziej efektywna. W ciągu tej dekady, na palcach dwóch rąk mogę zliczyć dni, w których spędziłem w pracy więcej niż 8-8.5 godziny. Pragnę ponadto podkreślić, iż mimo ciągłego wzrostu wynagrodzenia stale żyję poniżej moich możliwości finansowych i nie podnoszę standardu życia. To, co mam w zupełności mi wystarczy. Zachęcam Cię w tym miejscu do przeczytania wpisu Pułapki na drodze do finansowej niezależności.

W tabelce poniżej możesz prześledzić procentowe wzrosty wynagrodzenia, jakie osiągnąłem w obrębie danej firmy oraz przy zmianie pracodawcy. Początkowa bazowa kwota netto i tym samym wszystkie pozostałe są tylko przykładowe, ale procentowe zmiany są dokładnymi wartościami, które uzyskałem na przestrzeni ostatnich lat.

P.S. Zabawne wydają mi się być okresy prac w poszczególnych firmach. Zawsze było to X lat i 8 miesięcy.

Jak widzisz, przyszłe wynagrodzenie będzie sześciokrotnie większe niż to, które otrzymałem na początku mojej drogi zawodowej. Nie można mi odmówić odwagi i charakterności w podejmowaniu ryzyka. Pamiętaj, że wśród średniaków każdy może uważać się za lepszego. Sztuką jest, by być dobrym wśród najlepszych. Na koniec tego akapitu przypomniała mi się zabawna historia. W czasie, gdy zmieniałem pierwszą pracę, rozmawiałem z nowo zatrudnioną dziewczyną, która była dopiero po studiach. W czasie rozmowy powiedziała, że dla niej jest to kompletnie niezrozumiałe, czemu z własnej nieprzymuszonej woli rezygnuję ze stabilnego i satysfakcjonującego zajęcia. Powiedziała mi wtedy, że ona będzie sobie szanować tę pracę. Swoją drogą całe to sformułowanie szanuj pracę jest natomiast dla mnie kompletnie niezrozumiałe.

Jeżeli wykonujesz pracę, która daje Ci satysfakcję, to jesteś na wygranej pozycji. Jeżeli jednak Twoje zajęcie nie interesuję Cię, to rozważ zmianę specjalizacji, nawet gdy czerpiesz z niego wysokie zarobki. Bardzo trafiła do mnie metafora, którą użył Michał Szafrański w książce Finansowy ninja. Wiele osób pnie się po szczeblach kariery, aż na sam szczyt, by dopiero wtedy zdać sobie sprawę, że przyłożyli drabinę do złej ściany. W mojej karierze tylko raz zmieniłem branżę, w której pracowałem, ale myślę, że gdybym miał zmienić specjalizację też nie wahałbym się długo. W obecnych czasach, gdy dostęp do wiedzy poprzez Internet jest tak powszechny, możesz zostać specjalistą w każdej dziedzinie w ciągu dwóch lat. Bynajmniej nie wiąże się to z podjęciem studiów w jakiejś dziedzinie. Gdybym obecnie chciał się nauczyć danego języka programowania, to oceniam, że zajęłoby mi to około 1,5 roku (biorąc pod uwagę, iż nie zajmowałbym się niczym innym i poświęcałbym na to 40 godzin w tygodniu). Oczywiście nadwyrężyłbym w takim przypadku zasoby mojej poduszki finansowej, o której pisałem więcej we wpisie Priorytety finansowego minimalisty, ponieważ w tym czasie musiałbym się z czegoś utrzymać. Jeżeli rozważasz zmienić swoją profesję, to pamiętaj, iż czas działa na Twoją szkodę. Wprowadzenie takiej zmiany do 40 roku życia wydaje się rozsądne. Później może być tylko ciężej, ale wiadomo, że nie jest to niemożliwe.

Zmiany miejsc pracy pozwoliły mi na zdobycie szerokiego doświadczenia w obrębie dziedziny, którą się zajmuję. Poznałem wielu ludzi i ich zróżnicowane podejście do konkretnych zagadnień oraz sposobów na rozwiązywanie problemów. Taka wiedza życiowa jest bezcenna. Przytoczę tutaj jeszcze jeden cytat twórczyni pierwszego kompilatora komputerowego:

Najbardziej niebezpiecznym wyrażeniem jest „zawsze to robiliśmy w ten sposób”.

Jeżeli przybywasz ciągle w gronie tych samych osób, to z czasem przejmujesz od nich ograniczenia, które oni mają w głowach. Otaczaj się osobami, od których możesz się uczyć. Staraj się także być wzorem dla innych. Więcej o wpływie otoczenia na nas możesz znaleźć we wpisie Dom, praca i ludzie.

Równocześnie nie zapominaj o ciągłym polepszaniu i rozwijaniu swoich umiejętności. Ja regularnie uczestniczę w szkoleniach online, konferencjach naukowych oraz kursach językowych. Jak to powiedział pewien polityk, Twój umysł powinien być ostry jak brzytwa.

Ważne jest, abyś utrzymywał rozeznanie na rynku pracy. Dobrym zwyczajem, który już od kilku lat praktykuję, jest uczestniczenie w około 4 rozmowach kwalifikacyjnych w ciągu roku (1 rozmowa na kwartał). Nawet jeżeli w danym czasie nie jestem zainteresowany zmianą pracy, to zgadzam się na uczestniczenie w takowych spotkaniach. Wynikają z tego same korzyści, pomimo że zawsze dostarczają odrobiny stresu. Ja już dwa razy dzięki temu zdecydowałem się na zmianę pracy. W każdym przypadku była to zmiana na lepsze. Na każdą rozmowę szedłem mając wysoki komfort psychiczny i wiedziałem, że to ja stawiam tutaj warunki, ponieważ nie mam nic do stracenia. Przytoczę tutaj ciekawy przypadek, który zdarzył mi się, gdy pierwszy raz zmieniałem pracę. Zgodziłem się na uczestniczenie jednego dnia w 8 rozmowach kwalifikacyjnych z reprezentantami różnych działów inżynierskich w jednej firmie. Każda rozmowa trwała 1 godzinę. Składała się z 15-minutowego wstępu, 30-minutowego testu technicznego i 15-minutowej konwersacji po angielsku. Po 8 godzinach byłem zmęczony, ale wiedziałem, że w czasie każdego spotkania poszło mi dobrze lub też bardzo dobrze. Po tym dniu moja samoocena wzrosła znacząco. Wszystkie 8 działów przyjęło moją kandydaturę, dzięki czemu mogłem wybrać, gdzie będę pracować. Powiem szczerze, że był to moment przełomowy w mojej karierze, ponieważ od tamtej chwili wiem, że jeżeli jestem odpowiednio nakierowany na konkretny cel, to zawsze mogę go osiągnąć.

Moja strategia rozwoju to ciągła gotowość do zmian, wychodzenie poza strefę komfortu, wyszukiwanie nowych możliwości i wyzwań. Stagnacja w każdej dziedzinie życia jest tak naprawdę robieniem kroku w tył. Pamiętaj, że możesz wszystko i nie bój się zmieniać życia na lepsze.